|
நீர்கொண்ட கொண்டல் நிகர்மாறன் றண்ணளியால் சீர்கொண்ட வெண்பாவிற் செப்புவாம்-பேர்கொ சொன்மதுரம் வாய்ந்த சுமதி சதகத்தை நன்மதியே நாடி நயந்து. | 1 |
|
தருணமுத வாக்கேளிர் தாள்வணங்கு வோர்க்கு வரமருளாத் தெய்வமன வாஞ்சை--பெரிதுறமேல் ஊர்ந்தவுட னோடா வுழைப்புரவி நன்மதியே ஓர்ந்தவ ரகற்றுவரென் றோது. | 2 |
|
நாடுங்கால் வேதனத்தை நல்காப் புரவலன்றன் மாடிருந்து தொண்டியற்றி வாழ்வதினும்--ஈடுபெறு சீரணியா னேறுகொண்டு செய்ந்நிலத்தை நன்மதியே ஏரினுழல் மேலாமென் றெண் | 3 |
|
மிக்கவாக் கொண்டுபணி மேவேற்கோ யின்மணியம் தக்கதெனக் கொள்ளேல் தகவில்லார்--பக்கல் வருநட்பாற் றேனன் மதியேநீ செல்லேல் அரிய வனத்தொன்றி யாய். | 4 |
|
வாய்திறந்தோ ரின்சொல் வழங்காது மௌனியாய் வாய்மகிபன் றன்மை வழுத்துங்கால்--நோய்கொள் செவிகேளான் கண்விழியான் தேர்நன் மதியே சவமவனென் றேதுணிந்து சாற்று. | 5 |
|
கடன்கொண்டி டம்பமிகக் காட்டலுறு மூப்பின் இடைநற் பருவமனை யெய்தல்--மடமைமிகும் தீயர்தவம் குற்றமதைத் தேரா னரசாட்சி தீயவென நனமதியே செப்பு. | 6 |
|
கடனளிப்பா னாயுணூல் கற்றவனெஞ் ஞான்றும் இடைவறத்த லில்லாத யாறு--கடவுண்மறை தேர்ந்துணர்ந்த வநதணர்கள் சேர்நகரி னன்மதியே சார்ந்திருக்கும் வாழ்வே தகும். | 7 |
|
மருகன்ற னல்லியல்பு மங்கையரின் வாய்மை மருண்மதியா யன்கவிசொல் மாட்சி--வரிகொளுமி தன்னைக்குத் திக்கொள்ளுந் தண்டுலம்வெண் காகவினம் இன்னவில நன்மதியே யெண். | 8 |
|
அரியபசிக் காஞ்சோ றமுதுவருத் தாமற் றருபவனே வள்ளறனைச் சாரும்--ஒருதுயரம் தாங்கவல்லா னாண்டகையாந் தைரியவா னன்மதியே ஓங்கு குலமணியென் றோது. | 9 |
|
வருத்துபசி நீக்காவூண் மக்கட்பே றில்லா ஒருத்தி யுடன்வாழ்ந் துழலும்--திருத்தமிலா வாழ்வசத் தின்கறவை மாசுறுகி ணற்றுநீர் தாழ்வென்று நன்மதியே சாற்று. | 10 |
|
வழங்க வியன்றதே வான்கல்வி தெவ்வர் முழங்கமர்க்கஞ் சாமையே மொய்ம்பு - செழுங்கவிசொல் பாவலரை மெச்சுதலே பாண்டித்தி யம்குதர்க்கம் மேவலிடர் நன்மதியே விள். | 11 |
|
நன்னசையாய் விச்சை நவிலாவா யன்னையைக்கூஉய் அன்னமெனக் கேளாத வன்னவாய் - பின்னோர்த் தயவுடன்கூ வாதவாய் தாநன் மதியே குயவன்மண் டொட்ட குழி. | 12 |
|
தொத்துவார் வல்லுடும்பு சொல்வருட நூறிருக்கும் பத்துநூ றாண்டுபெரும் பாம்பிருக்கும் - தத்தும் திரைமடுவிற் பல்காலம் சேர்ந்திருக்கும் கொக்கு புருடார்த்த நன்மதியே போற்று. | 13 |
|
பித்தளைகாந தங்கியுலைப் பெய்துருக்கி வாத்திடினும் நத்துபசும் பொன்னியல்பை நண்ணுமோ - சித்தம் மயர்வுறுகீ ழோர்நன் மதியேமே தக்க வியல்புளா ராத விலர். | 14 |
|
புனலருந்து வாம்பரியைப் பொங்கு மதத்தால் அனலுகுக்குங் கட்களிற்றை யாவின் - நினைவொடுசெல் புங்கவத்தைக் கல்லாத புன்மதியை நன்மதியே சங்கையின்றி நண்ண றவிர். | 15 |
|
நன்றியற்றி னார்மகிழ நன்றாற்றல் விந்தையின்றால் கொன்றன்ன வின்னா குறித்தியற்றும் - வன்றொழிலோர் துன்புறுத்துங் காலத்தும் தூயவர்க ணன்மதியே இன்புறுத்து வாரென் றிசை. | 16 |
|
தூரிற் கரும்பினிதாய்த் தோன்றிமேல் வன்மைமிக்க சீரிலாக் கண்கடொறுந் தீயதாய்ப் - பாரில் முடிவி லுவர்ப்புறல்போல் முற்றுங் கயவர் தொடர்பென்று நன்மதியே சொல். | 17 |
|
எத்தருணத் தெம்மொழிக ளேற்குமோ வம்மொழிகள் அத்தருணத் திற்புகன்று மந்நியர்தம் - சித்தமது நோதலின்றித் தாநோவா நோன்மையன்றோ நன்மதியே ஏதமிலாச் சான்றோ ரியல். | 18 |
|
குற்றமே நாடுங் குணமிலிபாற் றொண்டுசெய உற்றுழல லால முகுபகுவாய்ப் - புற்றரவப் பையடியிற் றேரை படுத்தலென நன்மதியே ஐயமின்றித் தெள்ள வறை. | 19 |
|
ஏரிநிறை நீரா லெழிலுறுங்கா லத்தடத்தில் ஆருந் தவளை யயுதமாம் - தாரணியில் பொற்றிரளான் மேன்மை பொருந்துங்கா னன்மதியே பற்றுடையே மென்பார் பலர். | 20 |
|
பக்குவமில் காய்பறியேல் பந்துக்க ளைப்பழியேல் தக்கபடை மண்டும் சமரின்மனம் - நெக்குவெரின் இட்டகலே னன்மதியே யிங்கிதங்கூ றுங்குரவர் கட்டளைமீ றேனீ கடந்து. | 21 |
|
ஒருநகரிற் கோர்கணக்கன் ஓர்வழக்குத் தீர்ப்போன் ஒருவனே யாகாம லூரின் - வருவழக்கம் பன்முறையு மாறிற் பருவரலுற் றந்நகரம் நன்மதியே வீயுமென நாட்டு. | 22 |
|
உடன்பாடி லாமனையாள் ஒப்புரவில் மன்னன் தொடர்புறுதி கொள்ளாத தோழன் - விடவுரியார் என்றறியா தானே யிடைய னிடையனிடை யன்றென்று நன்மதியே யாய். | 23 |
|
பாவுகல மேற்சகடம் பண்டியின்மே லந்நாவாய் மேவுதலு முண்டிதனை விள்ளுங்கால் - வீவில் கலையார்ந்த நன்மதியே கைத்துடைமை யின்மை நிலையாவென் றின்றே நினை. | 24 |
|
வெந்திறன்மிக் கோனேனும் மென்மனையை யன்னவடன் தந்தைமனை யிற்பலநா டங்கவிடல் - சந்தைக் கடையில்விலை கூறியந்தக் காரிகையை விற்று விடலென்று நன்மதியே விள். | 25 |
|
தேசவிருஞ் செம்பொன்மணிச் சிங்கா தனத்துமிசை ஏசவரு நாயதனை யேற்றியே - நேசமுடி சூட்டுகினு மந்தச் சுணங்கன் குணங்கெடுமோ தேட்டமுறு நன்மதியே செப்பு. | 26 |
|
தவளைக்கு காலிறுதல் சர்ப்ப மதற்கு நவையார் மிகுபிதா னண்ணல் - இவரும் மனைதீயா ளாதல் வறுமையுறன் மூப்பில் இனவினலே யாநன்மதி யே. | 27 |
|
முளரிபுன னீங்கின் முளரிமலர்க் கேள்வன் ஒளிர்கரத்தாற் றீய்ந்திறுத லொப்பத் - தளர்வணுகித் தந்தநிலை மாறிற் றமராலுந் துன்புறலில் விந்தையென்னோ நன்மதியே விள். | 28 |
|
நாட்டுகணக் கன்கணக்க னம்பி னிறப்பனைய கேட்டையுறு வானதனாற் கேண்மையுடன் - தேட்டமுறுந் தன்மரும மோர்கணக்கற் சாராவண் ணங்கணக்கன் நன்மதியே வாழ்ந்திடுத னன்று. | 29 |
|
மாகணக்கன் றன்னை மகிழ்விக்கா துண்டவூண் தேகஞ்சே ராதிருசிற் றேய்க்குமெண்ணெய்ப் - பாகமின்றேல் ஈசன் சகடு மிறையுநக ராதெனவீண் பாசமிலா நன்மதியே பன். | 30 |
|
சாந்த குணங்கணக்கற் சார்ந்தாலும் வன்றந்தப் பாந்தள்தீண் டாதேனும் பல்புகர்மா - வாய்நதகடாம் விட்டாலும் தேள்கொட்டா விட்டாலு நன்மதியே கிட்டார்கள் மேதினியோர் கேள். | 31 |
|
மேலியல்தே ரும்பருவ மேவுமுன மக்கட்குப் பாலியவி வாகமதைப் பாலிப்பர் - காலமுற்று முற்றாத காய்துவர்ப்பு மொய்க்குமன்றித் தீஞ்சுவையைப் பற்றாது நன்மதியே பார். | 32 |
|
செய்யதமிழ்த் தேர்ச்சிமிகச் சேராதான் சொல்செய்யுள் செய்மிங்கி தந்தன்னைத் தேரான்பால் - செய்யுநட்பு மேவியக லேன்மெய்யான் வில்லாண்மை நன்மதியே பாவிக்கி லின்னனவீண் பார். | 33 |
|
கொள்ளேல் கொடியோர்தங் கூட்டுறவு கொண்டபுகழ் தள்ளேல் கடனளித்துச் சஞ்சலத்துக் - குள்ளாகேல் என்புருக்கு மென்குதலை யேந்திழையார் நன்மதியே அன்புளரென் றுன்னே லகத்து. | 34 |
|
காதலொடில் வாழக் கருதா மதியிலியாம் மாதுடனில் வாழ்க்கையுற வாஞ்சித்தல் - மாதுரியச் சார மொழிகருப்பஞ் சக்கையினை நன்மதியே ஊரெறும்பு மொய்த்திடலொக் கும். | 35 |
|
காரணமில் லாநகையுங் காதலன்பா லன்பில்லா நேரிழையும் பூரணமில் நெய்படுநற் - பூரிகளும் பல்லியமில் லாமணமும் பாரினில்வீ ணாமெனவே தொல்லியல்பார் நன்மதியே சொல். | 36 |
|
நல்குமின்ப வில்லா ணவியப் புரைநாடிப் பல்கலாஞ் செய்யேலப் பண்மொழியாள் - மல்குகண்ணீர் வாரும்போ தம்போச மாதுன் மனையைவிட்டுப் பேருமென்று நன்மதியே பேசு. | 37 |
|
அன்புகுன்றா நாளி லருங்குறைசற் றேனுமெண்ணா தன்புகுன் றத்தொடங்கு மற்றைமுதல் - இன்புடன்செய் நற்றொழிலி லுந்தீய நாடுதல்கா ணன் மதியே குற்றமுறுங் கீழோர் குணம். | 38 |
|
சீர்த்தவியன் மேலோர் சிறியோரைத் தம்மொடுறச் சேர்த்தலா னீக்கரிய தீங்குறுவர் - போர்த்துடலூன் மேயலுறு வன்முகடு மேவுதலா னன்மதியே பாயன்மிக மொத்துப் படும். | 39 |
|
மெய்யழகி லைங்கணைகொள் வேளெனினு மான்றோர்சொல் செய்யமுது நூலனைத்துந் தேர்ந்தாலும் - மையணிகண் வேசையணு காமற்கை விட்டகல்வா ணன்மதியே காசையளி யானைக் கடிந்து. | 40 |
|
தகைசால்பண் பில்லாத் தனயனைப்பெற் றோன்றன் அகிலகுண முங்கெட் டழியும் - நகுதரளம் கக்குமிக்கு முற்றிக் கதிரீனி னன்மதியே அக்கரும்பி னின்சா றறும். | 41 |
|
கன்னியருள் ளன்புங் கடுக்கட் செவிநட்பும் அந்நியவில் லக்கிழத்தி யாசையும் - துன்னரையன் நம்ப மனங்கொளலு நன்மதியே யின்னிரத நிம்பமும்பொய் யென்றே நினை. | 42 |
|
மகிபுகழு மாண்டகையை வாழ்மனையாள் கண்டால் அகனமர்ந்தின் சொல்லா னழைக்கும் - புகழ்வாய் நடைப்பெருமை யில்லானை நன்மதியே நோக்கின் நடைப்பிணமென் றெள்ளி நகும். | 43 |
|
கடந்த நினைந்துருகேற் காரிகையா ரன்பு மிடைந்தவரென் றெண்ணேன் மிலைந்த - வடந்திகழ்தோள் பூவலரந் தப்புரத்துப் பூவையரை நன்மதியே மேவமனங் கொள்ளேல் விழைந்து. | 44 |
|
எறும்பார்ந் தியற்று மிரும்புற்றுப் பிண்;ணா வுறும்பாந்த ளார்வாத லொப்ப - வறும்பாழ் மதிகேடன் பொன்னன் மதியேபா ராள்பூ பதிசெயிர்த்து வவ்வப் படும். | 45 |
|
உறவனரல் லாரு முறவுடையே மென்று செறிவொடுறச் சூழ்வாங்ஙன் சேரின் - பெறவரிதாய்த் தேடுமருஞ் செல்வஞ் சிதறுண்டு நன்மதியே ஒடுமென்று நெஞ்சி லுணர். | 46 |
|
செங்கைக் கணியீகை தேர்வேந்தர்க் கம்பணியாம் பங்கமறப் பொய்யாமை பத்தினியாம் - மங்கைக்கு மான முயரிழையாம் மன்னீதி நன்மதியே மானவர்க்குப் பூணா மதி. | 47 |
|
ஆய்ந்தோய்நது செய்யா தவசாத்தி னாற்றுதலால் வாய்ந்தகரு மஞ்சிதைந்து மாயுமே - ஆய்ந்தோய்ந்து செய்யிற் சிதைந்ததுநற் சீர்த்தியுற்று நன்மதியே கையிலுறு மென்றே கருது. | 48 |
|
தன்னுளடங் காச்சினமே சத்துருவாந் தன்பொறையே தன்னரணாந் தன்றயையே சார்கிளையாந் - தன்னுடைமை நன்றென்று வந்திடலே நன்மதியே வான்றுறக்கம் கன்றுமன மேவனர கம். | 49 |
|
தன்னகரார் வான்றவனைத் தன்புதல்வன் வாலறிவைத் தன்னரிவைப் பேரழகைத் தன்முன்றில் - துன்னரிய வோடதியை யுள்ளத் துவகையொடு நன்மதியே நாடமனங் கொள்ளார் நரர். | 50 |
|
தானருஞ்செல் வந்துய்த்த றக்கமக வான்பதவி தானிழிமி டிக்ககடலிற் றாழ்தல்புவி - யீனமுறல் தன்மரண மூழி தனக்கினியாள் விண்ணரம்பை நன்மதியே யீ துண்மை நம்பு. | 51 |
|
தமரில்லாத் தானத்துந் தம்மன்ப ரில்லா வமையத்து மேதிலர்சே ராங்கும் - சுமையின்றிச் சங்கைகொளு மவ்விடத்துந் தாஞ்சேற னன்மதியே இங்கிதந்தேர்ந் தோர்க்கமைதி யின்று. | 52 |
|
வெள்ளிலையுண் ணாவாயும் மென்மணஞ்செய் நாதனுடன் உள்ளமிணங் காதா ளுடன் வாழ்வும் - கள்ளொழுகும் அங்கமலம் விணடலரா வாவியுட னன்மதியே திங்களில காவிரவுந் தீது. | 53 |
|
வாளுரகத் திற்கு வலியதலை யிற்கடுவாம் தேளிற்கு வாலில்விடஞ் சேருமே -கோளர்களாம் தீயுருவார் கீழ்கட்குத் தேகமெலாம் வெங்காளம் ஏயுமென நன்மதியே யெண். | 54 |
|
தலைமறையப் பொற்குவையைத் தந்தாலு மன்பு நிலைபெறா தாங்கணிகை நெஞ்சில் - விலைமாது மத்தகத்த டித்தானை வைத்தாலு நன்மதியே சித்தமக ளங்கமிலை தேர். | 55 |
|
சிரமார்ந்த குஞ்சிமிகச் சிக்குற்று நாறி யுரவாகம் போர்க்கு முடுக்கை - பெருமாசு கொண்டுசீர் குன்றிற் குலமாது நன்மதியே கொண்டவற்ப ழிக்குமெனக் கூறு. | 56 |
|
கானீண்ட சோலையிற்பல் கந்தமலர்ச் சாறெடுத்துத் தேனீச்செய் தேன்பிறரைச் சேரலைப்போற் - றானீதல் உண்ணலின்றிக் கூட்டும்பொன் னோடுங்கா ணன்மதியே மண்ணின்மன் கையில் வறிது. | 57 |
|
வன்புறங்கூற் றாலுய்யும் வஞ்சகர்சொற் கேட்டரசன் மன்பதைக்கின் னாவியற்றல் வண்மையொடு - பொன்பொழிந்து மட்டலருங் கற்பகத்தை வன்னியிற்றீய்க் குங்கரிக்கா வெட்டலென நன்மதியே விள். | 58 |
|
பாழிநிதி கட்குப் பதியாங் குபோன்றன் றோழ னெனவிருந்துஞ் சோமேசன் - ஏழமையாய் அம்பலியி ரந்துண்டா னாதலா னன்மதியே தம்பொருட மக்குதவி சாற்று. | 59 |
|
தீரர்க்கி யற்றுதவி தெங்கிளநீ ருண்ணிறையும் சார மதற்குச் சமமாகும் - பாரில் பெருமை மிகப்பிறங்கப் பேசரிய வின்பம் தருமென்று நன்மதியே சாற்று. | 60 |
|
அரியவழிச் செல்லே லாய்ந்ததுணை யின்றி யரகத்தி லன்ன மருந்தேல் - உரிமைபிறர்க் குள்ளபொருள் கொள்ளே லொன்னாரு நன்மதியே துள்ளவன்சொற் கூறே றுணிந்து. | 61 |
|
ஆயங்கொள் வானை யருங்கவறா டாகுலனை மாயஞ்செய் தட்டானை வாணிபனைத் - தீய நடக்கை விலைமாதை நன்மதியே நம்பேல் இடக்கரனை நீயென்று மே. | 62 |
|
இன்மொழியாற் றீம்பா லெவருமருந் தார்சினத்து வன்மொழியால் வெவ்விடமும் வாய்க்கொள்வார் - இன்மொழிதான் ஐயோ பயனிலதா மாதலா னன்மதியே வெய்யோர்க்கு வன்சொல் விளம்பு. | 63 |
|
மெய்ம்மை நெறிநிருபன் மீறி யொழுகுதல்வெங் கைம்மைப்பெண் வீட்டிலதி காரமுறல் - பொய்ம்மையொன்றே மேயகணக் கன்சுகுண மேவலிவை நன்மதியே தீய பயக்குமெனச் செப்பு. | 64 |
|
செறிபொருள்சே ரம்பனுவ றீஞ்சுவையார் கீதம் அறிவிலிக்கி சைக்க வணுகல் - உறுமொலிகொள் காதில் செவி டன்பாற்போய்க் கம்பெடுத்துப் பம்பம்மென் றூதலென நன்மதியே யோது. | 65 |
|
நகையேற்றாய் தந்தை நரபதிபால் வீணே நகையேற் பிறன்மனையை நண்ணி - நகையேல் அவையினவை யேன்மறைதேர் அந்தணரை யின்ன நவையிலா நன்மதியே நன்று. | 66 |
|
புனலுயிர்க்கா தாரமாம் பொற்பாரா தாரம் வனமதுர மென்மொழிக்கு வாயாம் - மனிதர்க்கு மானைவிழி யார்மணியாம் மாந்தர்க்கு நன்மதியே தானை யணியெனவே சாற்று. | 67 |
|
இகலாகா தியாவரொடு மின்னலுற்ற பின்னர் அகமலைத லாகா தவையில் - பகச்சொல்லல் தக்கதன்று தன்னெஞ்சைத் தையலர்பா னன்மதியே சிக்கவிட லாகாது தேர். | 68 |
|
கொண்டமனை யாளிடத்தும் கொற்றவன் றன்பாலும் அண்டர்தொழுந் தேவிடத்து மான்மாவைக் - கண்ட குருவிடத்து நன்மதியே கொஞ்சுமகார் பாலும் தருகையுறை யோடணுகல் சால்பு. | 69 |
|
தொண்டியற்ற லிற்பணிப்பெண் தூயவுரு வத்தரம்பை பண்டைமந்தி ரத்தமைச்சு பற்றுடனே - உண்டி உதவலிற்றா யானவளே யொண்மனையா ளென்றே இதமாக நன்மதியே யெண். | 70 |
|
பிறன்மனைக்குக் கூடப் பிறந்தாரை யொப்பப் பிறர்பொருள்வவ் வாதவரைப் பேணிப் - பிறர்தம்மைப் போற்றநடந் தொன்னார் புழுங்கினா னன்மதியே சீற்றமுறு வாரான்றோர் தேர்ந்து. | 71 |
|
பிறர்க்குரியா ணாடேல் பிறர்பொருளை வவ்வேல் பிறருதவி நோக்கிப் பிழையேல் - செறிசெல்வம் போயபின்சுற் றத்தகத்திற் புக்குழலே னன்மதியே தீயகுழுச் சேரே றெளிந்து. | 72 |
|
வீட்டுமனு நற்பருவ மெல்லியலார் பாலிருப்பின் நாட்டுபுகழ் குன்றி நவையுறுவன் - கோட்டமிலா நங்கை யருந்ததியு நன்மதியே யாடவர்கள் அங்குழுப்புக் காற்சீ ரறும். | 73 |
|
பிறனையுன்னும் பேதையோரீஇப் பீதியலாக் கையாள் அறநீக்கி மாற்றமெதி ராடும் - அறிவில்லாக் கான்முளைக டிந்துபல கான்மனையைச் சாராத நோன்மைநன்று நன்மதியே நோக்கு. | 74 |
|
பிறர்க்குன் னசைவிள்ளேற் பிறரில்லத் தென்றும் வறிதுறே லந்நியன்மேல் வாஞ்சை - யுறுமனையைச் சேரவுன்னே னன்மதியே தீயவிடக் காம்புரவி யூரமனங் கொள்ளே லுணர்ந்து. | 75 |
|
பருவவே ளாண்மைவிடேற் பார்த்திபர்க ணேசம் திரமெனவுட் பூரியேற் சேர்ந்த - வரவைமிகத் தர்ப்பமுறு மாறுவிடேல் தங்கரிய தானத்தே நிற்பவுன்னே னன்மதியே நீ. | 76 |
|
பற்றுலக்கிப் பின்னருந்தும் பாகிலைநல் லெண்ணெய்மூழ் கற்றைநாட் கண்டுயில லையமறக் - கற்ற புலமைமிகு நன்மதியே போதமிகு வாரோ டிலகல் விலையரிதென் றெண். | 77 |
|
பாடறியா தான்பாற் பணிசெய்த லும்விரும்பி நாடலிலா நட்பதனை நாடலும் - நீடு நிதிக்காகச் செய்நட்பு நீணன் மதியே நதிக்கெதிர்த்து நீநதலென நாட்டு. | 78 |
|
பாலார்ந்த நன்னீரப் பால்போ லிருப்பினும்பால் மேலாங் குணம்போம் விதம்போல - மாலார்ந்த துன்மதியின் கூட்டுறவு துன்புறுத்தும் வாய்மையினை நன்மதியே யோர்ந்து நவில். | 79 |
|
கயவர்க்கு நேர்துன்பங் காதலித்துத் தீர்ப்போர் துயருறுவ ரென்ற றுணிபாம் - உணரனலிற் பட்டுவருந் துந்தேளைப் பாலிப்போர் தம்மையது கொட்டுமென்று நன்மதியே கூறு. | 80 |
|
செய்யவே வாக்கருமஞ் செய்யலுள்ள மொவ்வாத தையன் மணமரசன் றானறியாச் - செய்யபணி வேண்டியழை யாவதுவை வீடுறலொவ் வாக்கேண்மை ஈண்டிவையா கா நன்மதி யே. | 81 |
|
அளவிறிரு விற்குயிரோ ராயிழைபே ரூர்க்கு வளவணிக னின்னுயிராம் வாய்த்த - களமத்தின் ஆருயிர்நீ ரும்பற் கருந்துதிக்கை சீவனா வாருமென நன்மதியே யாய். | 82 |
|
வலியபுலிப் பால்கொணர்ந்து வைத்தாலு மீரல் உலையவரிந் தங்கை யுதவித் -தலையுயரம் நற்பொற் றிரள்குவித்து நல்கிடினும் நன்மதியே அற்பொன்றாள் வேசை யவள். | 83 |
|
விதிப்பயனன் றாங்காலம் வெங்கா னடைந்தும் மதிப்புடைய பல்பொருளும் வாய்க்கும் - விதிப்பயன்றான் தீதுறுங்காற் செம்பொற் றிடருறினு நன்மதியே ஏது முறலரிதென் றெண். | 84 |
|
பாங்கர்ப் பகைஞனுறின் பண்டிராய சம்பார்த்தோன் ஓங்கதிகா ரத்துவரி னூர்க்குடிகள் - தீங்கியற்றும் வெங்குறளை கூறுவரேல் மிக்கதுயர் நன்மதியே அங்கணக்கற் சாருமென லாம். | 85 |
|
பொன்கொதுவை வைத்திடுதல் போர்முகத்து நில்லாது பின்கொடுத்த லாவணத்திற் பேதமையாய் - மின்கனகம் வீண்செலவு செய்தல் வெறுக்கையில் லாவறியன் கேண்மைகொள னன்மதியே கேடு. | 86 |
|
மாவெந் திறலுள்ளேம் மண்டலத்தி யாமென்றே யேவ ருடனு மிகல்கொள்ளேல் - தீவிடங்கால் புற்றரவு நன்மதியே பூவுலகிற் பொன்றும்பல் சிற்றெறும்பு மொய்க்கச் சிதைந்து. | 87 |
|
விரிதிசைசூழ் பாராளும் வேந்த னருகிற் பிரதானி யின்மை பெரியோர் - கருதித் துதிக்கைபெறு நன்மதியே துன்னுமத வேழம் துதிக்கையின்றி நிற்றலெனச் சொல். | 88 |
|
நல்லவமைச் சாரரசு நானிலத்தின் மேன்மையுறும் நல்லமைச்சில் லாநாடு நன்மதியே - வல்ல வியந்திரங் கீல்கழல விற்றுகுதல் போல பயனற் றழியுமெனப் பன். | 89 |
|
சொல்லியமாற் றத்துயிராந் தூய்மைபெறு வாய்மை மெல்லியற்குச் சீவன் மிகுமானம் - அல்லலிலாக் கூட்டுநவார் நன்மதியே கோட்டைக் குயிர்வீரர் சீட்டிற் கெழுத்தெனவே செப்பு. | 90 |
|
பெருமானி யூக்கமற்றுப் பேதைமையார் கீழின் அருகிருந் துய்ய வணுகிச் - சிரமமுறல் நாழி புனலுக்கு ணன்மதியே கைம்மாவின் பாழிமெய்ம்ம றைத்தடிலனப் பன்னு. | 91 |
|
அம்முகமன் கூறா வரசனிடந் தொண்டுசெயின் இம்மையம்மை யில்லையெங்ங னென்னிலோ - கம்மும் இருணிறையு மில்லி லிருகைத் தடவித் திரியலென நன்மதியே தேர். | 92 |
|
மெய்யுறுதி காட்டியதன் மேற்பொய்த் திடமுயலேல் செய்யவா தாரமாய்ச் சேர்கிளைஞர் - நையவசை சொல்லேற் சினவாசற் றொண்டியற்றேல் பாதகரூர் செல்லேனீ நன்மதியே தேர்ந்து. | 93 |
|
உருவிற் பெரியனினு மொண்ணயங்கை சோரா நானே பெரியனென்பர் நல்லோர் - பெருமைமிகு மாகன் மலைநிகரு மத்தகய நன்மதியே பாகற் கடங்குமிது பார். | 94 |
|
சேதகமார் மண்ணுழவு செய்யேற்றீ வற்கடத்தில் ஒத முறவினரில் லுற்றழுங்கேல் - ஏதிலர்க்குன் உண்மருமம் விள்ளே லுயர்படையை நன்மதியே திண்மையிலார்க் கீயே றெளிந்து. | 95 |
|
சாலிவிளை யாவூருந் தார்வேந்தில் லாவூருங் கோலரசன் வாழாத கோவிலும் - மேலாந் துணையின்றிச் சென்னெறியுந் தூநன் மதியே பிணமெரியு மீமமெனப் பேசு. | 96 |
|
ஒகையொடு நாதன்பா லுள்ளன்பில் லாளோடு தாக முடன்கணவன் றான்வாழ்தல் - மோகமுடன் வாய்த்தகற் சாணையினில் வாரியின்றிச் சந்தின்முறி தேய்த்தலென நன்மதியே செப்பு. | 97 |
|
ஆருரையுங் கேட்டலா மவ்வாறு கேட்டவற்றைத் தீரவா ராய்ந்து தெளிந்திடலாம் - நேருற்றுக் கண்டுமறி யாநிருபன் காசினியி னன்மதியே துண்டரிக்க வாயனெனச் சொல். | 98 |
|
பாகிலையுண் ணாவாயும் பண்பார்முன் னூலனைத்தும் மாகுரவர் பாலோதா வாயுமிசை - மோகமுறத் தேம்பலின்றிப் பாடாவாய் சீர்மைபெறு நன்மதியே சாம்ப லிடுமுழையாய்ச் சாற்று. | 99 |
|
பல்லார்செல் பாதையிற்புற் பற்றாது பற்றிடினும் புல்லார்ந்தி டாதிறுதல் போலவே - வில்லார் நுதல்விலைமா தன்புகொள்ளாள் கொண்டாலு நொய்தாய்ச் சிதையுமென நன்மதியே செப்பு. | 100 |
|
விலைமா திடுமாணை வேளாள னட்பு பலபணிசெய் தட்டான் பழக்கம் - மலைவாய்க் கனவினிற்காண் செல்வம்பல் காலமுறு மென்று மனநம்ப னன்மதியே வம்பு. | 101 |
|
நன்மையுறாக் கல்வி நவையி லபிநயத்தின் தன்மை யிசையிரதந் தான்செறியாப் - புன்மைமிகு பாடன் மனக்கிளர்ச்சி பற்றாப் பழக்கமவை தேடலில்சொன் னன்மதியே தீது. | 102 |
|
அதிக சரச மருவருப்புக் கேது அதிகவின்பந் துன்பமே யாக்கும் - மிதமின்றி யோங்கி வளர லொடிதற்காந் தாழ்மையுறல் ஒங்கலென நன்மதியே யோது. | 103 |
|
மேலணுகாப் புன்னெஞ்சார் வீணனைப் பஞ்சமனை ஞாலமதிற் றட்டானை நாவிதனைச் - சீல முறுமிதராக் கொண்மகிப னோங்குதலில் செங்கோல் இறுமென்று நன்மதியே யெண். | 104 |
|
மங்கையர்பால் வாதாடேல் மாண்ட வியன்குணங்கள் பங்கமுறக் கைவிடேற் பாலருடன் - சங்கையின்றித் தொந்தமுற நட்டவர்பாற் சொற்பழகே லாளிறையை நிந்தைசெய்யே னன்மதியே நீ. | 105 |
|
திருவுறுநற் காலமுறிற் றெங்கினிள நீருண் மருவுபுனற் போன்று வருமால் - திருவறுங்கால் வீயுங்கா ணன்மதியே வெங்கண் மதமாவின் வாயுறுவி ளங்கனியின் மாய்ந்து. | 106 |
|
மதியொருவன் மேல்வைத்த மங்கையின்மே லன்பாய் மதியிலியோர் தூர்த்தன் வறிதே - நிதமணுகும் பூசைப் பகுவாய்ப் புகுங்கிள்ளை பஞ்சரத்திற் பேசலுண்டோ நன்மதியே பேசு. | 107 |
|
மைந்தன் றனக்குதித்த வாய்மைசெவி யுற்றவந்நாள் தந்தை யுறுமகிழ்ச்சி தான் சிறிதாம் - மைந்தனுல கெங்கும் புகழ்படைத்தா னென்னுமொழி கேட்டுவகை பொங்குமென நன்மதியே போற்று. | 108 |
|
ஈனமுறு சாதி யெனினுங்காற் காசுக்கும் தானுதவா னாம்வீணன் றானெனினும் - மானமிலா வேசை மகனெனினு மேதினியி னன்மதியே காசுடையா னே பெரியன் காண். | 109 |